Drugi człowiek

anowi

Dzisiaj byłam w Poradni Pedagogicznej (badanie Zuzi- dyslektyczki). W czasie , gdy Pedagog przepytywała Zuzę, poszłam napstrykać fotek do pobliskiego Kościoła. (Zdjęcia pokażę w najbliższym czasie )
Wdałam się w pogawędkę z Panią, która zajmowała się Kościołem. Kobieta opowiadała, że w 1939 roku uciekali z rodziną zza Buga w kierunku Polski. Żaliła się, ze ludzie w trakcie tej ucieczki wariowali, widząc wszystkie okropności, jakie spotykały Polaków ze strony "ukraińców". Nie będę tu opisywać, bo opowiadała takie okropności (wyrywanie paznokci, obcinanie piersi,....). Przebyli długa drogę a uwieńczeniem jej był Majdanek, tyfus, .... Ojciec tej Kobiety był kolejarzem, odczepiał wagony z ludźmi, którzy byli rozstrzelani u nas w Piaśnicy... Ludzie miesiącami przetrzymywani w bydlęcych wagonach zjadali tych, którzy umarli... Z głodu... To wszystko jest dla mnie niewyobrażalne, nie jestem w stanie tego pojąć....
Tak pomyślałam, że powinno się słuchać ludzi, starszych ludzi, którzy byli naocznymi świadkami tego niewyobrażalnego zła ... Ta Pani, chciała z kimś się podzielić swoimi przeżyciami, chciała opowiadać... Niedługo zabraknie ludzi "tamtych czasów".... Kto nam wtedy opowie jak to było? Zostaną nam tylko suche fakty z podręczników, książek, gazet, a to nie to samo, co usłyszeć z ust Kogoś kto to przeżył .....

manko

Takie wycinkowe historie mogą deformować ogólny osąd wydarzeń historycznych.

Właśnie przez swoją odmienność - nie pozwalają na wyciąganie prawidłowych wniosków o charakterze syntetycznym. A taką właśnie ocenę powinniśmy dawać tym sprawom, inaczej popełnimy błąd interpretacji naszej historii.

Podobnie jest przy obserwacji wypadku drogowego ze skutkiem śmiertelnym. Ten jednostkowy incydent nie świadczy wcale o niebezpieczeństwie korzystania z samochodu. Dopiero wiedza o milionach prawidłowych przejazdów i jednostkowości wypadków pozwala na właściwą ocenę komunikacji drogowej jako bezpiecznej formy przemieszczania się ludzi i towarów.

Chyba, że chodzi o sensację medialną, dziennikarski news. Wtedy taki wypadek stanowi jedyny cel zainteresowania. Bo normalna jazda nie ma tego elementu sensacji...

Mateusz

zostana tez opowiesci przekazywane z ust do ust...wprawdzie to nie to samo ale wazne zeby o tym mowic...przekazywac mlodszym. Pamietam to, co opowiadala mi moja babcia (pochodzila zza Buga) i wiem, ze kiedys przekaze to swoim dzieciom...mam tylko obawe czy zrozumieja....

Sol

Manko nie chodzi o:

mariag

To własnie ci ludzie , min. ta kobieta , o której pisze Iwonka , tworza histrorie kazdy z osobna i wszyscy razem. Przezyli koszamar tamtych dni Sad

Jezeli chca o tym mówic, to powinnismy ich wysłuchac z uwaga i dobrze pamietac co mówia i zrobic wszystko, zeby ta histroria nigdy nie powtórzyła sie Exclamation

Zosia

To doświadczenia jednostek składają się na historię. O takich cierpieniach nie wolno nam zapominać.
Czy można spać kiedykolwiek spokojnie, jeśli ma się takowe doświadczenia? Czy można odzyskać zaufanie do drugiego człowieka, jeśli zrobił ci aż taką krzywdę? Wojna okaleczyła ludzi i o tym nam nie wolno zapominać.
Crying or Very sad

Ula

Zawsze zaluje, ze nie sluchalam uwaznie mojej babci, jak opowiadala mi o swojej mlodosci. Anowi ma racje , nalezy sluchac tego , co drugi czlowiek ma do powiedzenia.

	Forum www.anowi.fora.pl Strona Główna -> Codziennik	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1