Help!

Mateusz

Sol, racja....oj wiedza wiedza, tylko potem udaja ze nie wiedza co robia: )to takie tlumaczenie i bledne kolo sie zamyka.

Sol

Oczywiście, że wiedzą co robią, chyba, że to idioci.
Wiesz Mat się rozrabiało to się wie na czym ta zabawa polega. Very Happy

O laniu od taty nie wspomnę bo to obciach Wink

Mateusz

Jak ty mnie rozumiesz;-))))))))))))))))

Sol

Lizus

Mateusz

zaraz dostane jakas robote za lizustwo:))))

jagoda

Nie, Sol, nie wiedzą, nie zdają sobie sprawy z tego, co robią, do czego noże zaprowadzić ich ich postępowanie, jakie może mieć skutki. Dla nich jest to świetną zabawą, jest frajdą, że budzą strach, czują się ważni, a nade wszystko, maja problemy w rodzinach. Zdarza się i to zbyt często niż byśmy sobie tego życzyli, że dzieci z rodzin, w których rodzice starają się wpoić dobre zasady dziecku, dołączają do grup, w których czują się swobodnie, nie muszą się kontrolować, mogą swoje frustracje rozładować. W domu, w szkole są idealni, natomiast wśród rówieśników, to wcielone diabły. To, co robią dociera do nich wówczas, kiedy stanie się "tragedia". Zazwyczaj rodzice nie wierzą, że to ich dziecko rozrabia, jest złe, też dociera do nich jak już jest za późno i dla tego uważam, że każde zapiski, nawet te usuwalne, są niepotrzebne. Dzieciak ma zamkniętą drogę do wszystkich szkół, o studiach może pomarzyć. Nigdy nie wróci na właściwą drogę.
Nie są debilami, zdecydowanie, nie. Są zdrowi.
Rozrabiałam będąc nastolatką, a jakże, rozrabiałam, ale wówczas metody wychowawcze były surowsze, kary były nie tylko w domach, ale i w szkołach, czego dzisiaj pozbawiono i nauczycieli i rodziców. Każdy klaps jest fizycznym znęcaniem się nad dzieckiem, a w szkole każde ukaranie zostało wyeliminowane jako brak poszanowania godności ucznia, albo znęcanie się psychiczne. Jeszcze 20 lat temu było łatwiej, i dzieciakom i nam, rodzicom, i nauczycielom. Było mniej chuligaństwa na ulicach, mniej chamstwa niż dzisiaj. To, co piszę, piszę z własnej praktyki, mam trzydziestoletnią córę i piętnastolatka, dwudziestosześcioletniego syna i trzynastoletniego. Doskonale znam problemy wychowawcze związane z dorastaniem, doskonale znam grupy chuliganów i nie-chuliganów, dlatego śmiem twierdzić, że nie wiedzą, co czynią. Zdaję sobie sprawę, że nie zawsze można dotrzeć do dziecka i że są dzieci, które bezproblemowo przechodzą wszystkie okresy życia. Nikogo, żadnego nastolatka nie można skreślać, należy znaleźć odpowiednia metodę dotarcia do niego, a praca dobrze robi na rozbrykane pomysły, studzi zapały, odbiera siły. Uczy poszanowania mienia i drugiego człowieka oraz jego pracy.

Sol

I o tym rozmawiamy w tym temacie.
O nauce poprzez pracę.
Jestem za pozostawianiem wpisu w papierach właśnie z tego powodu.
Nie odpracujesz wpis pozostaje, odpracujesz wpis znika.
Chyba mi nie powiesz, że to pojęcia zbyt skompilkowany dla nastolatka.
Rozróżnianie co jest dobre a co złe posiada już małe dziecko więc nastolatek tym bardziej wie, że źle robi.
To bardzo wygodne tłumaczyć zachowania dzieci pracą rodziców, problemami w rodzinach i tym, że inni tak robią.
Przecież sama teraz pisząc automatycznie usprawiedliwiasz to co robią.
Nastoletni wyrostek, nawet diabeł wcielony w tym układzie ma wybór i jeżeli będzie chciał iść na studia to odpracuje te godziny, które dostanie za karę i nic mu nie zamknie tej drogi.
Wydawało mi się, że przekaz był jasny

jagoda

Skreśleniem nastolatka będzie wpis.
Nie da się nic wymazać w naszym kraju, jeszcze długo, nie. Jeśli tego nie rozumiesz, trudno żebyś zrozumiała o czym piszę, dlaczego sprzeciwiam się jakimkolwiek śladom młodzieńczych błędów. Tak, są błędy, których nie można pozostawić bez wpisów i to wpisów na całe życie, ale nie jest ich wiele.
Może nie do końca usprawiedliwiam, ale szukam przyczyny, by znaleźć najodpowiedniejszą metodę, taką, która przyniesie dobre rezultaty i będzie korzystna dla młodego człowieka.
Pozdrawiam serdecznie, życząc byś nigdy nie miała dylematu, zgłosić czy nie zgłosić zdarzenia z udziałem młodocianych na policję.

anowi

Sol

Mogę się nie upierać na temat pozostawiania wpisu w papierach kiedy małoletni bandzior nie odpracuje swoich godzin ale wina nie może pozostać bez kary.
Dam Ci taki przykład - Polak zagranicą.
Mieszka tam i pracuje i jeżeli miejscowe prawo wymaga wrzucania brązowej butelki do czerwonego pojemnika w czarnym worku a zielonej butelki do żółtego pojemnika w seledynowym worku robi to bez szemrania, ba nawet jego natoletnie dziecko tak zrobi a dlaczego? bo jeżeli tego nie zrobi - co może oczywiście - to zapłaci karę i nikt nie pyta dlaczego tego nie zrobił.
Proste, jasne, logiczne.
U nas nawet taki drobiazg, bo to naprawdę drobiazg jak odpracowanie iluś godzin na cele społeczne przez nastoletniego młodzieńca czy pannę powoduje dyskusje nad całym "zabiedzonym pokoleniem dzieci z podwórka".
Może czasem wyrażam się chaotycznie i nie końca precyzuję myśli ale wydawało mi się, że tym razem byłam bardzo konkretna.
Chodziło mi o to aby unikać osadzania małoletnich w poprawczakach a zamiast tego zastosować pracę jako formę rehabilitacji.
Bez przymusu ( co w swoich postach sugerował Manko ) z prawem wyboru ale i ze świadomością tego, że wina nie pozostaje bez kary.

jagoda

Jeśli uraziłam Ciebie, bardzo przepraszam, zapewniam, że nie było to moim zamiarem. Życzę ci jak najlepiej.

Niedawno byłam w takiej sytuacji, że musiałam wybierać. Kilkakrotnie jeden i ten sam młodzieniaszek atakował mojego syna, między innymi rzucał za nim cegłami. Kiedy kamień otarł się o jego ucho zawiadomiliśmy policję. Przeprowadzono czynności i kiedy akta były gotowe do przekazania do sądu, wycofaliśmy oskarżenie. Obrywał, że tak powiem, dorosły syn, atakował go piętnastoletni dzieciak. Po rozmowach w prokuraturze, kiedy dowiedział się syn, co czeka małolata, miał problem, jak postąpić by było dobrze, by dzieciakowi nie zepsuć życia. Przedyskutowaliśmy setki tysięcy godzin, rozważaliśmy różne możliwości i doszliśmy do wniosku, że nie należy paprać dzieciakowi życia.
Tak już jest, łatwo mówi się, łatwo oskarża, ale kiedy stanie się przed faktem i trzeba podjąć decyzję, widzi się wiele rzeczy inaczej. Dzieciaki popełniają głupstwa, my, dorośli powinniśmy przewidywać, rozważać co i jak należy zrobić, by młodym ludziom na starcie nie blokować drogi. Jeśli będziemy tylko powtarzać, że są źli, będą źli, bo zamiast zachęcić, pokazać jak powinno się żyć, jak dokonywać wyborów, wpajać podstawowe zasady, powiemy im, że obyście nie zrobili to i tak źle.
Nie można sugerować się innym krajem, to, co jest dobre gdzie indziej, nie musi być dobre u nas, a nawet jeśli jest dobre, nie musi się przyjąć, czasem coś trzeba zmienić, pójść dłuższą drogą by dojść do celu. Żyjemy w Polsce i musimy dostosować się do polskich realiów.

Sol

Na podanym przez Ciebie przygładzie bardzo wyraźnie widać jak potrzebna jest taka forma "kary przez pracę".
Kara jaką miał ponieść nastolatek atakujący Twojego syna była pewnie nieadekwatna do czynu.
Wycofanie się z oskarżenia ( co uważam za dobre ) spowoduje, że dzieciak poczuje się bezkarny.
Życie samo pokazuje, że taka forma kary jest u nas potrzebna i do zaakceptowania przez społeczeństwo.
Jeżeli masz do wyboru poprawczak lub odpracowanie chyba wybór jest oczywisty.
Nie uraziłaś mnie Jagodo, czasem forma dyskusji nie przewiduje "czułych słówek".

jagoda

Zgadzam się z formą kary przez pracę. Nie mam wątpliwości, że praca i to ciężka praca jest najlepszą formą kary, nauki, wychowania.

Dzieciak, o którym wspomniałam wystraszył się i to porządnie. Przychodził do syna, przepraszał, ale nie poprosił o wycofanie oskarżenia. Swoją postawą pokazał, że zrozumiał, że bardzo źle postępował. Nie wiem, nigdy nie można mieć pewności, czy nie powróci do dawnych praktyk, ale ... zawsze jest ale.

Myślę, że nie tylko karanie dzieciaków jest ważne, ale uświadamianie rodzicom, że ich pociechy nie są wyjątkowi i popełnić w każdej chwili mogą jakieś szaleństwo, a za nim pójdzie kolejne i kolejne...

Reasumując: Moim zdaniem, kara przez pracę jest bardzo słuszna i wskazana. Wpisy w dokumentach dzieciaka, nie są konieczne.

Mateusz

Sol

Nie miałam już czasu aby wcześniej dopisać jedną uwagę.
Jagodo, jeżeli nie będzie zapisu ( usuwalnego po odpracowaniu kary ) to co w zamian.
Inaczej całą sprawę można o kant dupy rozwalić bo nadal wina będzie bez kary a młodociany bandziorek sięgając po kolejną cegłę tylko się uśmiechnie.
Ja ten zapis w papierach, przez Mata nazwany rekordem uważam za istotną część planu resocjalizacji.
To bodziec zmuszający do działania i myślenia.

Mateusz

Moze chodzi o to, ze wyrazenie " rekord kryminalny" kojarzy nam sie z niewiadomo jaki ciezkim rodzajem przestepstw i dlatego budzi nasze watpliwosci i sprzeciw.? Ale tak jak napisala Sol, bez tego to jak rzucaniem grochu o sciane....

jagoda

Mateusz

To dlaczego tak trudno ich zmusic zeby tak chetnie braly wzor od doroslych w dobrych rzeczach? Nie zaczyna sie od slowa ale zazwyczaj od klamstwa:) Sol nazwala rzeczy po imieniu.
My rowniez Jagodko dziekujemy!!!!!

jagoda

Wydaje mi się, że karą ma być wpis, nie praca. Wpis, jako kara mija się z celem. Dzieciaki, a przynajmniej większość z nich wcale na to nie zwróci uwagi. Wpis wystraszy tylko tych, którym "przydarzył się nieszczęśliwy wypadek", tym, którzy są fajnymi, porządnymi, grzecznymi młodzieńcami, którzy na chwilkę zagubili się. Ta grupa i bez wpisów się odnajdzie, dla nich sam fakt przyłapania na złym uczynku stanowi karę. Ci, którzy mają wszelkie predyspozycje na bandziorów, nic z tego sobie nie zrobią, im należy pokazać realnie, powinni ciężko pracować by zarobić pieniądze na pokrycie wyrządzonej szkody. Powinni poczuć zmęczenie fizyczne, dowiedzieć co znaczy praca i co ich czeka w przyszłości, jakie życie/praca, jeśli będą w dalszym ciągu czynić szkody, miast zająć się czymś pożytecznym.
Fakt, mentalność ma duże znaczenie tak, jak zwyczaje danego kraju.

jagoda

Mateuszku, nim padnie kłamstwo, pada słowo.

Dziękuję Smile

manko

A ja tylko chciałbym przypomnieć jedną - najważniejszą, moim zdaniem, zasadę:

"Każdy przypadek należy analizować indywidualnie, panaceum na karanie chuliganów nie istnieje".

Dziękuję. Very Happy

Mateusz

Sol

Mateusz

Czasem trzeba uzyc doslownego slowa (nie uwazam to za jakis karygodny wulgaryzm) i ja osobiscie nie poczulem sie ani urazony ani zly.O co?czasem trzeba uzyc mocniejszego obrazowania-czy chcemy czy nie, takie bardziej trafia do odbiorcy niz pitolenie o aniolkach i gwiazdeczkach.

Mateusz

oo to ja jeszcze wroce do przykladu (glosnego i bulwersujacego) jakim bylo pobicie piosenkarki Rihanny przez jej jej owczesnego chlopaka, dzis naglowki wszystkich portali, krzycza, ze w koncu kara zostala wmierzona,:
"Piosenkarz został skazany na 180 dni ciężkich robót publicznych. Przez następne pięć lat będzie pod nadzorem kuratora i co trzy miesiące ma się stawiać w sądzie. Musi również regularnie widywać się z psychiatrą.

Co najważniejsze, przez następnych pięć lat nie może się zbliżać do Rihanny na odległość 45 metrów. Jeśli oboje będą brać udział w tej samej imprezie, odległość zmniejsza się do 9 metrów. W razie złamania jakiegokolwiek z tych przepisów, Chrisowi automatycznie grozić będą cztery lata w więzieniu. "

Wprawdzie nie jest on maloletni (a nasz temat odnosi sie do maloletnich) ale jestem ciekawy jaki wyrok przewidywalby dla niego polski kodeks karny?
Pewnie wyrok w zawiasach- bo w koncu, kazdy moze raz zbladzic ;-) ...i sprac na kwasne jablko swoja dziewczyne (bez komentarza).
I dobrze:) winowajca sobie popracuje, jesli zlamie jakis warunek wyroku automatycznie idzie siedziec Grozba wiezienia w tym przypadku jest lepsza niz grozba pozostawienia w jego papierach adnotacji, ze nie wywiazal sie z wyroku nalozonego na niego przez sad (roboty publiczne).

Nola

Sol

Wydawało mi się, że warto podyskutować o takim rozwiązaniu jako o alternatywie dla poprawczaka i czasem zbyt srogich karach, nieadekwatnych do popełnionego czynu ( Jagoda przytoczyła taki przykład )
Dla mnie istotą tej "kary przez pracę i wpisu w papierach" było pozostawienie wyboru sprawcy.
Tylko od niego i rodziców ( mówimy cały czas o nieletnich ) by zależało co zrobią.
Podchodzenie indywidualne do sprawcy to w istocie ilość godzin do odpracowania.
Całość bardzo prosta, logiczna i klarowna.

Mateusz

a ja juz nie mam co dopisac:) ))SOLCIA POMYSLALA O WSZYSTKIM

Mania

Czytałam już wcześniej nt "pracy jako kary",ale dopiero teraz podyskutowałam sobie z mężem i nasunęły nam się pewne refleksje.
"Praca jako kara"? - Wiele osób jest bez pracy...
"Praca jako kara"? - Więźniowie dostają ją w nagrodę...
"Praca jako kara"? - w młodym człowieku wykształcić się może "Odruch Pawłowa" i będzie unikać w przyszłości pracy,jak ognia....

A co w zamian?Wpis do dokumentów/kartoteki w stylu punktów karnych dla kierowców?W zależności od przewinienia na odpowiedni okres roku 2.-5. a może 10.lat?
A może izolacja//internowanie ale bez dostępu do środków masowej informacji?Na jak długo zależałoby od przewinienia.
Nie domy poprawcze,nie luksus posiadania książek,czasopism ,nie kontakt z innymi ludźmi itp.?
Takie rozwiązanie widzimy w temacie kar dla wykroczeń młodocianych,którzy jakoby nie wiedzą,co czynią.

anowi

Ja podchodzę do tego pod innym kątem. Dom wychowawczy ale (!) niech dzieciak pracuje na swoje utrzymanie. Przecież to bezsensowne aby utrzymanie takiego młodocianego przestępcy pochodziło z kieszeni podatników. Nauczy się szacunku do pracy.

	Forum www.anowi.fora.pl Strona Główna -> Codziennik	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2
Strona 2 z 2