 |
|
 |
|
DAK
Dołączył: 26 Maj 2008
Posty: 1708
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 232 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Mazowsze
|
|
 |
|
 |
|
 Wysłany: Pon 19:41, 03 Lis 2008 Temat postu: |
|
|
Pracowita ta adeptka nauk fizycznych.
Tyle stron nadziergać?
Zawsze tym co nie umieją nic i oddają pustą kartkę mam ochotę dać bonusa za to,że szanują moje oczy, a także za prawidłową samoocenę stanu swojej wiedzy. 
Na podstawie tej klasówki mogę powiedzieć jednak trochę o piszącej ją osobie.
Dziewczątko wychowane jest w rodzinie, w której od małego była oczkiem w głowie i wszyscy zachwycali się, jaka ona mądra i inteligentna. Było chowane nowocześnie, a więc bezstresowo. Rodzice robili karierę i nie mieli za bardzo dużo czasu dla niej, ale zapewniali to, co się dzieciątku należało, a należało się pewnie dużo.
Dzieciątko zresztą rzeczywiście urodziło się z dużymi możliwościami, ale otoczenie nie miało czasu zauważyć, że kto się nie rozwija ten się cofa, a przyczyny jakichkolwiek niepowodzeń "bezbłędnie" zawsze upatrywali w otoczeniu. Dzieciątko nigdy nie skalało się żadną pracą, w tym umysłową, nic więc dziwnego, że przedmioty ścisłe bardzo wcześnie dały znać o zerowym poziomie - ale co tam, zawsze można skwitować, że się nie ma do tego głowy, bo się jest humanistką (nie mylić z ortografistką, bo do tego dziecko głowy też nie ma).
Dziewczę nie musiało się uczyć w domu, nie musiało uważać na lekcji, bo takie tam pierdoły to są dla reszty, czyli głupków - ona zaś jest wyjątkowa. Dzieciątko rosło więc w poczuciu własnej mądrości, a tupet i arogancję samo klasyfikowało jako wyjątkowość swojej niezwykłej postaci.
Oj, nie chciałabym być w skórze jej rodziców - jedno osiwiej, a drugie wyłysieje. Ale oni jeszcze o tym nie wiedzą.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
FAQ 
