 |
|
 |
|
Sol
Dołączył: 29 Maj 2008
Posty: 5401
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 445 razy Ostrzeżeń: 2/5
Płeć: Kobieta
|
|
 |
|
 |
|
Wysłany: Sob 21:54, 22 Sie 2009 Temat postu: |
|
|
Skończyłam czytać "Neandertalczyka", przeczytałam książkę "Mój przyjaciel Herny" i zaczynam czytać "Białą gorączkę" Badera.
"Mój przyjaciel Henry" to niezwykła historia autystycznego chłopca i psa, który otworzył drzwi do jego świata.
Jamie i Nuala Gardner nie byli zwyczajnymi rodzicami, którzy po prostu postanowili kupić do domu zwyczajnego psa.
Ich synek cierpiał na wyjątkowo ciężką postać autyzmu, reagując straszliwymi napadami złości na najmniejsze odstępstwo od codziennej rutyny.
Stan dziecka niszczył życie rodzinne.
Gardnerowie każdą chwilę poświęcali na próby dotarcia do zamkniętego w autystycznym świecie Dale'a, by przyjść mu z pomocą, której tak rozpaczliwie potrzebował.
Na podstawie historii rodziny Gardnerów powstał film telewizyjny pt.: After Thomas, w którym główne role zagrali Keeley Hawes i Sheila Hancock.
"Pojechałem do ZSRR kilka razy w 1991 i 1992 roku i więcej nie chciałem. Fantastyczni ludzie i obraza rozumu.
Wielka sztuka i poniżające poszukiwania z opuszczonymi spodniami choć kawałka papieru toaletowego.
Wspaniała architektura i okno wychodzące na górę śmieci na wysokość drugiego piętra.
Zabrakło mi wtedy reporterskiego zrozumienia, zabrakło determinacji. I oto Jacek Hugo-Bader wchodzi w imperium dla mnie.
Bo kiedy czytam jego reportaże, mam wrażenie, że specjalnie dla mnie-czytelnika przeżywa te wszystkie przygody.
Przeżywa je niejako w moim imieniu. Wiem, że inni też mają takie wrażenie: czytają i czują, że to jest ich człowiek tam. I włazi, gdzie ja bym się bał wleźć.
Ryszard Kapuściński opisywał imperium z lotu ptaka; uchwycił mechanizmy myślenia, zachowań, procesów.
Hugo-Bader opisuje imperium z perspektywy wałęsającego się psa; chwyta mechanizmy myślenia, zachowań, procesów i na dodatek szczura za ogon."
Mariusz Szczygieł, reporter
"Biała gorączka (obłęd opilczy) jest efektem długiego ciągu alkoholowego, nazywanego po rosyjsku zapojem.
Jej objawy to bezprzedmiotowy strach, halucynacje i agresja. Postsowiecki świat opisany przez Hugo-Badera to rzeczywistość w delirium tremens...
W takie obszary turyści się nie zapuszczają, nie rekomendują ich też biura podróży. To przestrzeń włóczęgów wszech maści. Świetna proza!"
Mariusz Wilk
Za komentarz niech wystarczą te dwie recenzje zamieszczone w książce.
Post został pochwalony 0 razy
|
|