podoba mi się......

anowi

Dostałam to od Hreczki (na blogu)

Hreczka kiedyś dostała aniołka od Ady!!!

Dla Anowi, która tyle GRAJĄCYCH OBRAZÓW dedykowała innym...
[link widoczny dla zalogowanych] Mal. Teodor Axentowicz "Złoty Anioł"

DAK

Nie lubię złota. Za bardzo kojarzy mi się ze zbędnym przepychem, kiczem w tym złym znaczeniu i próbą przesłaniania piękna, które gdzieś w otoczeniu tego złota jest.
I tu zaskoczenie Shocked

- na tym obrazie złoto nie tylko nie razi, ale nadaje całości harmonijnego dopełnienia, to złoto jest tu takie naprawdę szlachetne.
Nigdy nie umiałam patrzeć na malarstwo - to chyba Hreczka jest takim dobrym nauczycielem, poprzez wspaniały dobór dzieł, które same wzruszają i rodzą przeróżne skojarzenia.
Podziękowania dla Hreczki Padam

DAK

Tak mi się ten Anioł podoba i przypomniał mi znów wrażenie Hreczki wspaniałej nauczycielki odbioru sztuki, że wlazłam na stare forum by splagiatowanego Słowackiego, którego popełniłam dla Hreczki skopiować:
Bo czyż to nie niej pisał Słowacki?
Wieszcz mi wybaczy ten plagiat, ale tak pięknie jak ON nie umiem, a na cześć Hreczki chciałabym wyśpiewać całe trele słowicze, pouśmiechać się tak jak tylko słoneczniki potrafią:

Niechaj mię Zośka o wiersze nie prosi,
Bo kiedy Zośka na forumy wchodzi,
To każdy kwiatek mówi wiersze Zosi,
Każda jej gwiazdka nam dusze odmłodzi.
Nim kwiat przekwitnie, nim gwiazdeczka zleci,
Patrzymy - bo to są najlepsi poeci.

Gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone
Będą ci całe poemata składać.
Ja bym to samo rzekła Ci, co one,
Od Ciebie z nimi się uczyłam gadać;
Bo tam, gdzie stubarwne fale palet płyną,
Uczysz mą duszę, jak znów być dzieciną.

Zwątpienie i smutek czasem w sercu gości
Czy nie żal na troski tego czasu trwonić.
Przynoś nam, Zośko, od tych gwiazd światłości,
Przynoś nam, Zośko, z tamtych kwiatów woni,
Bo nam zaprawdę odmłodnieć potrzeba.
I bądź nam zawsze taką - jakby z nieba.

Zosia

Szkoda, że Hreczka nie jest z nami... Sad

Gość

acomitam

A może Hreczunia nie jest z nami, bo o nas nie wie? Albo nie wie jak tu się dostać? Ja się dowiedziałam o forum wczoraj i musialam o adres poprosić, więc widzicie.

A jakby ją tutaj zaprosić?

Gość

DAK pięknie splagiatowałaś wieszcza, Ans na pewno to Hreczce przekaże, a może ja za zgodą Ans??
Acomitam, Hreczunia o forum wie, na razie dała sobie na wstrzymanie

acomitam

Już wiem, że Hreczka wie, Hajdi. Mam nadzieję, że wkrótce do nas zawita.

A teraz, dziewczyny, prośba: Jako że to dział o malarstwie, więc też o obrazach i obrazkach, dlatego tu moją prośbę umieszczam. Nadal nie wiem, jak się wkleja obrazki. Wiem, że z fotosika lub z tego drugiego jak-mu-tam, tylko... jak się do nich dostać? I jak je przekonać, żeby mi wkleiły obrazek tu a nie gdzie indziej?

Nie śmiejcie się ze mnie, ja nie we wszystkim taka idiotka jestem... A zresztą śmiejcie się, jeśli musicie, tylko pomóżcie...

Gość

Bardzo lubię surrealistów.
Kilka lat temu w Pałacu Opatów Pelplińskich była wystawa rysunków Salvatore Dali. To była uczta!. Jego dzieła widziałam w kilku muzeach.

A to obraz mniej znanego malarza- malarza belgijskiego René Magritte (1898-1967) Robi na mnie niesamowite wrażenie.

Saturin · Gość

Michał Anioł
Jego dzieła oddają piękno ludzkiego ciała, nie ukrywając fałdek tłuszczyku........

Inny świat

Pokazany na wstępie Axentowicz jest typowym przykładem szkoły monachijskiej, której uczniowie to ogromna większość naszych malarzy przełomu wieków. Porządna to była szkoła.
Ja jestem wielbicielką Józefa Mehoffera i jego fryburskich witraży.
Kupioną ksiązkę - monografię tego zespołu - od wieczora do bladego świtu przeczytałam od deski do deski. Jak on starannie dobierał modeli i modelki do przedstawianych postaci, bo do maleńskiego fragmentu witraża pozowała sama rudowłosa Irena Solska w udrapowanej materii specjalnej wybranej przez Mehoffera we włoskich magazynach. Trwała praca nad witrażami od 1895 do 1939 roku. Czekalam z niecierpliwoscią na film o witrażach z fryburskiej kolegiaty ale się srodze zawiodłam. Zamiast rzetelnej, choć skrótowej
prezentacji witraży - film zawiera impresje autora na temat wykuwanej w ogniu sztuki zdobienia okien, trochę obrazkow ulicznych
a samych witraży niewiele. Udziwniony i przeintelektualizowany był ten filmik. Może władze kościelne kolegiaty niechętnie udostepniały "komunistom" to dzieło, bo i autor b. rzetelnie napisanej książki nie mógł przedstawić całości dzieła zwłaszcza kolorowych kartonów do projektu ostatnich okien.
Bardzo lubię obrazy Mehoffera " Majowe słońce " i "Dziwny ogród". Może ktoś znajdzie i wklei za mnie te dzieła?

A Salvatore Dali to mój ulubiony artysta z młodosci. "Przekrój" wtedy epatował nas maluczkich jego sztuką i chwała mu za to.
Byłam we Wrocławiu na wystawie jego grafik .
Do dziś mam te obrazy w oczach.

Saturin · Gość

Józef Mehoffer, "Słońce majowe"

Józef Mehoffer " Dziwny ogród"

DAK

No nie moi drodzy. Po tej porcji Mehoffera to Hreczka już chyba tu zawita Wink

Hreczko, hop, hop - gdzie jesteś?
Tęsknimy.

kalina

Inny Świecie, za szkoły monachijskiej zachwyca mnie najbardziej Alfred Wierusz-Kowalski. Szczególnie te zimowe zaprzęgi, kuligi, napadające wilki. Patrząc na jego obrazy niemalże fizycznie czuję zimową, mroźną Suwalszczyznę. Pod koniec życia malował głównie samotne wilki. Po śmierci, jego kolekcja uległa rozproszeniu.Część kolekcji sprzedano na licytacji w Monachium. Duży zbiór prac - obrazów i szkiców wraz z wyposażeniem pracowni i mieszkania przewieziono specjalnym wagonem do Krakowa. A tutaj na bocznicy kolejowej, w wyniku pożaru wagonu wszystko spłonęło.

Inny świat

Ja też lubię Wierusza Kowalskiego właśnie za zimę, której już nie ma
- ale ja takie zimy pamiętam. Przejażdżki saniami, zmarznięte wszystko co miało zmarznąć, zesztywniałe, zaśnieżone okrycia, słoma i obrok rozsypane wokół sań na postoju... i zimowe niebo.
Niegdyś Wierusz Kowalski był tak bardzo wszechobecny jak Słoneczniki van Gogha i pewnie dlatego krąży wiele falsyfikatów.
Jest to najchętniej kupowany malarz, choć i pozostali monachijczycy mają wzięcie.
A o pożarze nie wiedziałam. Przykra to wiadomość. Tyle arcydzieł zrabowano i żal , kiedy to, co uratowało się ginie w pożarze lub jest dewastowane albo zaniedbane.
Nad biurkiem powiesiłam kalendarz z XX- wiecznym malarstwem polskim. Patrzę już od miesiąca na obraz Olgi Boznańskiej "W oranżerii", są to dzieła mniej znane ale dlatego fascynujące.

kalina

Jesienią 2005 r. przechodząc koło Teatru Wielkiego zobaczyłam afisz wystawy "Duda-Gracz - Chopinowi". Weszłam i przepadłam. Na ścianach ok.300 obrazów Dudy-Gracza. Od akwareli, przez szkice do olejnych. Przepiękne pejzaże, melancholijne, nostalgiczne, delikatne jak pajęcza nić babiego lata. Po prostu cudne. Malował je kilka lat inspirując się utworami Chopina i jego życiorysem. Ta interpretacja malarska Dudy-Gracza objęła wszystkie utwory Chopina. Tytuły prac, to Ballady, Etiudy, Mazurki, Polonezy, Ronda, Walce, Wariacje, a utwory zaginione - Całuny żałobne. Wystawie oczywiście towarzyszyła muzyka Chopina. Na tej wystawie byłam kilkanaście razy. Z mężem. synem, synową, przyjaciółkami.

anowi

Kalinko znalazłam coś dla Ciebie...

kalina

Anowi

kalina

Nie chcę zaśmiecać wątku "malarstwo kobiet", ale nawiązując do niego polecam twórczość Jacka Yerki, z nurtu realizm magiczny, inne światy, surrealizm itp.

DAK

Kalinko

Ten mi się podoba najbardziej - ma taką całą opowieść. Opowieść o swojskich klimatach, o wspomnieniach, o poczuciu bezpieczeństwa ......

Inny świat

Co za wspaniałośc ten dom!!! Skąd go masz? I kto go popełnil?
Gdzie go można znaleźć? Czy tylko przed oczami duszy mojej???
Spokój. ład, bezpieczenstwo, dostatek, bo jest zboże i woda w studni strzeżona przez psy - rzeczywiście wszystko jest na tym obrazie.
I ja miałam pokoik na mansardzie... i psa, i jabłonie i łakę...
Teraz mam święty spokój (połowicznie) i tyż dobrze.
Ale ten obraz powiesiłabym nad biurkiem.

DAK

Dokładnie to samo mam w duszy Wink

Dzięki Kalince wpisałam w Google Jacek Yerka i wyskoczyło potem [link widoczny dla zalogowanych] a tam cała galeria, ale żaden nie był mi tak bliski jak to "drzewo bezpieczeństwa".

Gość

Obejrzałam Smile

To jest malarstwo, jakie najbardziej lubię. Dziękuje Kalinko. Drzewa bezpieczeństwa nie spotkałam (dzięki DAKuniu za wklejenie), ale kilka obrazów bardzo mi się podobało. Niemogąc zdecydować, który wkleić (pokusa nie do opanowania Laughing

), zdecydowałam się, na obraz, który zrobił na mnie największe wrażenie, choć w przeciwieństwie do wielu innych daje wcale nieciepłe uczucia.

kalina

Mamy całą plejadę znanych w świecie malarzy zajmujących się tego typu malarstwem. Beksiński, Jarosław Kukowski, Piotr Naliwajko, Tomasz Sętowski, Wojciech Siudmak i Rafał Olbiński. Jednak najbliższy jest mi właśnie Yerka. To takie malarstwo duszy .
A tak na marginesie: jeśli Hreczka tu zagląda, to właśnie Yerka namalował coś specjalnie dla niej "Bulderier piaskownicy-Hesia2".
Jeśli uda się komuś go znaleźć, to niech wklei. Specjalnie dla Hreczki, która chyba znów przesypuje piasek w piaskownicy Very Happy

Ada

Sol

Jacek Yerka "Hesia2"

DAK

Widzę, że w wielu obrazach Yerki przewija się motyw fali, a właściwie jej grzbietu. Wszystkie one przykuwają moją uwagę, pomimo, że niosą ze sobą akcenty zagrożenia, to odbieram je jako przejaw zwycięstwa nad żywiołem, nad czymś zdawałoby się nieuniknionym, ale co jednak trwa, pomimo, że zdawałoby się to trwanie całkiem niemożliwe ....

To nic, że na tej POKOJOWEJ FARMIE nic nie faluje, ale dywan może w każdej chwili ulecieć do góry i falując zabrać ze sobą w podniebny szlak wszystko co najistotniejsze ....

a nade wszystko w każdym obrazie obecny jest upływający CZAS

kalina

U Yerki bawią mnie tytuły obrazów np. "Nielegalna wytwórnia światła", "Życie na ogryzku" itp. Very Happy

Gość

Zapomniałam podać tytuł tego, który wyżej zamieściłam- to Erozje

Te dwa obrazy wywołały we mnie fale ciepłych uczuć:
To Wielkanoc

i Wiosna

Inny świat

W obrazach Yerki jest coś i z Breugla i z Boscha. A ja przepadam za takimi obrazami.
Kiedyś we Wrocławiu była wystawa obrazów Marii ..... (zabijcie, zapomniałam nazwiska). Jeden z nich, bawiący u nas z wizyta Szwed, chciał natychmiast kupić a po usłyszeniu ceny chciał kupić całą kolekcję . Przedstawiał ten obraz kapiącą się w wannie damę na tle zielonego pejzażu (wanna na lwich łapach oczywiście) a nad nią, na tle błekitnego nieba rozłozona na detale i wymalowana z fotograficzną precyzją ręczna maszynka do mięsa.

Tak w ogóle to przepadam za malarstwem. Od dzieciństwa ślęczałam nad 50 tomową Historią Sztuki, którą ojciec kupił od niemieckiego aptekarza. Wtedy jeszcze nie dotarły polskie książeczki dla dzieci, więc rozczytywałam się a raczej oglądałam ilustracje w tym, co było. Historię Sztuki kupił Ojciec z myślą o swoim bracie a moim stryju, który był malarzem kapistą, ostatnio (juz dość dawno temu umarł) był dziekanem wydziału malarskiego PWSSP w Poznaniu. Czasami natykam się na wspomnienia o nim, zwłaszcza w II programie PR ale w encyklopediach tematycznych niewiele jest wzmianek. Pamiętam jak przez mgłę Jana Cybisa , guru kapistów, a także jego żonę, którym pomagali Rodzice za pośrednictwem stryja w przeżyciu czasów wojny.
Ta malarka to Maria Gintner!!! Niech żyje pamięć.
A o malarstwie można w nieskończoność. Więc ciągnijmy ku pokrzepieniu ten wątek.

kalina

To jeszcze jeden mój ulubiony. Jerzy Gnatowski, Kazimierz Dolny, ul.Lubelska 10. Ile razy jestem w Kazimierzu zawsze tam zaglądam. To malarstwo w jego najczystszej postaci. Mój podziw budzi rzadko już spotykana rzetelność warsztatu i malarska wirtuozeria. Gnatowski nie tylko przez intuicję, ale również poprzez wiedzę o malarstwie dawnych mistrzów, wiedzę o jego składnikach warsztatowych, potrafi przekazać /pokazać/ jak bardzo natura jest nam nie znana, a tym bardziej potrzebna.

DAK

Poszperałam i parę stron z galeriami Jerzego Gnatowskiego się nie otwiera, ale na stronie Kazimierza Dolnego trochę znalazłam:

Sol

Pojawiły się prace Jacka Yerki może warto pokazać i Siudmaka Very Happy

Energia

anowi

El Greco - Pogrzeb hrabiego Orgaza

Dostojnicy kościelni zajęci są pochówkiem. W górze scena Sądu Ostatecznego. Przez środek obrazu przebiega równa linia głów . Wszyscy jesteście jednakowo odpowiedzialni za przemoc mówi El Greco i kiedyś odpowiecie za to, bo pamięć zdarzeń nie ginie.

anowi

Caspar David Friedrich
Untitled

	Forum www.anowi.fora.pl Strona Główna -> Malarstwo, rzeźba, ...	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony 1, 2 Następny
Strona 1 z 2