www.anowi.fora.pl
FAQ
Szukaj
Rejestracja
Profil
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum www.anowi.fora.pl Strona Główna
->
trochę historii
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
TAK
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz HTML w tym poście
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Kontakt
----------------
Regulamin
Informacje
SATYRA POLITYCZNA
Powitania i życzenia
----------------
Witajcie!
Polityka
----------------
Polityka w tle
Przegląd prasy
Szkiełko
W Tyle Wizji
Pogaduchy na każdy temat
----------------
Codziennik
Wątek filozoficzny
Ciekawostki znalezione w necie
Bawmy się
----------------
Kawały
Strefa śmiechu
Zagadki, zabawy i iluzje
Sztuka i poezja
----------------
Malarstwo, rzeźba, ...
Wiersze
Nasze wiersze i wierszyki
Archiwalne wątki
Co w trawie piszczy
----------------
Świat wokól nas
Starocie
----------------
trochę historii
Sport
----------------
Ciekawostki sportowe
Hobby
----------------
Muzyka
Książka
Film
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
anowi
Wysłany: Śro 15:09, 14 Sty 2009
Temat postu:
Anastazja i Alexy od dawna budzą ciekawość . Nie znaleziono ich szczątków, co spowodowało przeróżne spekulacje wśród ludzi.
Zacznę od początku......
1998 roku w Petersburgu miał miejsce symboliczny pochówek Rodziny Carskiej.
Cytat:
Pochówek szczątków rodziny ostatniego cara w Petersburgu w 1998 r. miał być hołdem, złożonym przez pierwszego prezydenta postkomunistycznej Rosji zamordowanym. Miał też zakończyć spekulacje o niejasnych okolicznościach śmierci Romanowów z rąk bolszewików. Spory jednak nie ucichły. A ostatnio pokazano światu... cudem uratowaną najmłodszą carską córkę Anastazję. Dokładniej: kolejną Anastazję.
Anna Łabuszewska /2004-02-29 /
Na świecie nie brakuje ludzi łasych na majątek carski a także entuzjastów przywrócenia monarchii. Przywieziono nawet koronę carską--wykupioną przez entuzjastę = biznesmena.
Najnowsza Anastazja - bodaj trzydziesta trzecia na liście samozwańczych córek cara - ma ponad sto lat, nazywa się dziś Natalia Pietrowna Bilichodze i jest obywatelką Gruzji. Według historyka Aleksandra Griannika, który odnalazł "wielką księżniczkę", przeprowadzono 22 ekspertyzy potwierdzające jej tożsamość. Rosyjska telewizja nadała wystąpienie "Anastazji". W nakładzie 20 tys. egzemplarzy ukazały się jej pamiętniki. Autorka pisze, że w przeddzień egzekucji, która odbyła się w domu kupca Ipatjewa w Jekaterynburgu, wykradł ją niejaki Wierchowcew (Wierchowski), podstawiając na jej miejsce podobną dziewczynkę. W ten sposób "wymieniono" także resztę rodziny i bolszewicy rozstrzelali nie Romanowów, lecz ich sobowtórów. Powód: prawdziwy car był rzekomo potrzebny bolszewikom do politycznej rozgrywki ze światem.
"Dalej życie tzw Anastazji"; było prozaiczne: wyszła za mąż za czekistę, który został rozstrzelany w 1937 r., mieszkała na prowincji pod okiem KGB (jakże by inaczej) i niczym się nie wyróżniała. I oto po latach ogłasza zdumionej publiczności, że jest jedyną pełnoprawną pretendentką do rosyjskiego tronu. I nie tylko tronu, ale także nieprzebranych bogactw, zdeponowanych w zagranicznych bankach przez zapobiegliwych rodziców. "
Zwolennikiem autentyczności rzekomej księżniczki jest np. profesor Władlen Sirotkin -monarchista (Władlen to nowatorskie kiedyś połączenie od Władimir Lenin) jeszcze niedawno nawet nie zająknął się o istnieniu Natalii Bilichodze, a teraz twierdzi, że ujawniła się ona już kilka lat temu - i już wtedy przekazała Dumie dokumenty potwierdzające tożsamość, po czym została przyjęta do przeznaczonej dla członków najwyższych władz kliniki kremlowskiej. Co jednak stało się , że Kreml uznał w niej carską córkę? Podobnie jak poprzedni cudownie ocaleni "Romanowowie", również Natalia Pietrowna obiecała, że w razie pozytywnej identyfikacji podzieli się skarbem z narodem. We wstępie do "pamiętników" pisała:
Władza w Rosji występowała przeciw mnie, ale mnie strzegły tajne służby, które jej nie słuchały. Potem prezydent Jelcyn zabronił im. Ale teraz mamy inną władzę. Chciałabym przekazać pieniądze Rosji tej nowej, uczciwej władzy, która troszczy się o lud
. Zdaniem "carewny" ma ona prawa do, bagatela, 30 miliardów dolarów. Opowieści o cudownym przetrwaniu carskiej córki wpisują się w umiłowanie oper mydlanych: w Rosji po kilkuletnim okresie histerycznego uwielbienia dla bohaterów brazylijskich tasiemców, nastąpiła epoka kręcenia rodzimych telenowel, poziomem nie odbiegających od wzorców południowoamerykańskich. Rozpala umysły również "wątek ogromnego majątku rodziny carskiej": łatwiej uwierzyć, że sytuację gospodarczą Rosji uzdrowią nie mozolne reformy, ale miliardowy zastrzyk z mitycznej skarbnicy. Wiara w skuteczność takich cudów jest równie trwała, jak tradycja rosyjskich samozwańców, na różne sposoby próbujących przekonać świat o swoim prawie do tronu i majątku. Tymczasem eksperci przypominają, że ani samozwańcy, ani nawet prawdziwi członkowie Domu Romanowów nie mają na co liczyć. Car Mikołaj II jeszcze przed abdykacją wycofał z berlińskiego banku aktywa rodziny, chcąc dać przykład patriotycznej postawy (trwała I wojna światowa). Ponadto 13 lipca 1918 r. Rada Komisarzy Ludowych wydała dekret o nacjonalizacji majątku byłego imperatora. Bolszewicy przejęli wszystko, nie tylko rezydencje i nieruchomości. Po zamordowaniu Romanowów ich rzeczy zapakowali do dwóch wagonów i odprawili do Moskwy. A czekista Grigorij Nikulin wiózł w brudnym worku złoto, wyjęte ze szkatułek imperatorowej. To też było zgodne z prawem rewolucji: "grab zagrabione", i też nie podlega zwrotowi. Zresztą, gdzie tego szukać?
Działacze fundacji imienia Anastazji chcą nie tylko uznania znalezionej przez siebie księżniczki za następczynię tronu, ale próbują zrobić złoty interes, mimo że ich podopieczna... od czterech lat nie żyje. Jak się okazało, pokazywane w telewizji filmy i wypowiedzi Anastazji-Natalii pochodzą sprzed kilku lat.
W 2000 r. Kreml zainteresował się sprawą Bilichodze, bombardowany listami i zapytaniami przez doradcę przewodniczącego parlamentu i innych założycieli fundacji. Utworzono więc grupę roboczą, w skład której weszli urzędnicy administracji prezydenta, ministerstwa sprawiedliwości i Federalnej Służby Bezpieczeństwa. Kiedy dotarli do starszej pani, ta była w stanie skrajnego wyczerpania, chora na zapalenie płuc. Przewieziona do Centralnej Kliniki Kremlowskiej, po kilku dniach zmarła.
Badania DNA wykluczyły pokrewieństwo z rodziną Romanowów.
Najbardziej znaną "Anastazją" była Anna Anderson (Andersen). Jej los, opisany w kilku powieściach, posłużył za kanwę scenariusza filmowego i telewizyjnych seriali. Anna-Anastazja od momentu pojawienia się w Berlinie w 1920 r. - kiedy wśród rosyjskiej emigracji i monarchistycznych kół w kraju żywe były idee powrotu Romanowów - do śmierci w 1984 r. bez powodzenia walczyła o uznanie swojej rzekomej tożsamości. Jedyną osobą, która rozpoznała w niej Anastazję, był syn lekarza carskiej rodziny (jego ojciec zginął w domu Ipatjewa). Pośmiertna analiza DNA wykluczyła przynależność pani Anderson do Romanowów. Inna podająca się za Anastazję samozwanka, Maria Boczkariowa, została w 1937 r. aresztowana przez służby bezpieczeństwa ZSRR i rozstrzelana. Tym razem nie dopuszczono do powstania wątpliwości, że przeżyła egzekucję.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Znalazłam także to:
Cytat:
Badania DNA wykazały, że fragmenty kości, znalezione w środkowej Rosji, należały do dzieci ostatniego cara Mikołaja II - podały w środę rosyjskie agencje informacyjne.
Jak poinformował gubernator obwodu swierdłowskiego Eduard Rossel, przeprowadzona w USA ekspertyza potwierdziła, że szczątki odnalezione pod Jekaterynburgiem na Uralu to szczątki carewicza Aleksego i wielkiej księżnej Marii Romanowów.
"W końcu odnaleźliśmy całą rodzinę" - podkreślił gubernator.
Kości wykopano w ubiegłym roku niedaleko miejsca, w którym bolszewicy w 1918 roku rozstrzelali ostatniego cara Rosji.
Szczątki samego Mikołaja II, carycy Aleksandry i ich trzech pozostałych córek - Olgi, Tatiany i Anastazji - zostały odnalezione w tym samym miejscu w 1991 roku. Późniejsze badania DNA potwierdziły ich autentyczność.
Do kompletu - aż do środy - brakowało szczątków następcy tronu Aleksego i Marii.
30.06.2008
gazeta WPROST.
Poniżej prezentuje dwa filmiki. Niestety są w j. angielskim i rosyjskim ale zapewniam Cię Zosiu, że warto je obejrzeć ze względu na archiwalne zdjecia.
http://pl.youtube.com/watch?v=eRNMnBGh-vc
http://pl.youtube.com/watch?v=D2oEyNRMj7o
Zosia
Wysłany: Czw 19:25, 08 Sty 2009
Temat postu:
Zajrzałam tam, ale jest tylko po angielsku....buuuu. Nie umiem
Iwonko, dotarłaś do informacji na temat cudownego ocalenia najmłodszej córki cara?
Pojawiła się w Europie kobieta, która za nią się podawała. Jedni ja uznali, a inni nie.
anowi
Wysłany: Wto 2:03, 06 Sty 2009
Temat postu:
Korzystając z okazji, ze mam internet pokażę Wam fajną stronkę.
http://www.frozentears.org/Pages/Film.html
Zachęcam gorąco do jej przejrzenia
anowi
Wysłany: Wto 1:57, 06 Sty 2009
Temat postu:
A Kto jest na tym zdjęciu?
anowi
Wysłany: Wto 1:55, 06 Sty 2009
Temat postu:
Oj Taniu... Oto kilka oficjalnych zdjąć Tatiany:
Zosia
Wysłany: Pon 19:58, 05 Sty 2009
Temat postu:
Piękny wątek i interesujący. Iwonko.... wydobrzałaś. Cieszę się.
Mania
Wysłany: Pon 19:14, 05 Sty 2009
Temat postu:
Wielka księżna Tatiana Romanowa (ur. 10 czerwca 1897 - 17 lipca 1918)
- w 2000 roku została kanonizowana przez Cerkiew Prawosławną.
Święta Tatiana
jest patronką studentów i uniwersytetów w Rosji.Swoje święto studenci obchodzą w dniu Jej imienin tj.
25.stycznia
wg. kalendarza juliańskiego.
Dlaczego jednak to właśnie Tatianę uznano za patronkę studentów i uniwersytetów? Stało się tak dlatego, że
25 stycznia 1755 roku
, tj. w imieniny Tatiany, caryca Jelizawieta Pietrowna (Elżbieta Pietrowna-jedyne dziecko Piotra I-go i Katarzyny I-ej które otrzymało tron) podpisała dekret o utworzeniu Uniwersytetu Moskiewskiego i gimnazjum. Imię Tatiany nadano cerkwi, która powstała na terenie Uniwersytetu. Z biegiem czasu (szczególnie po zniesieniu prawa pańszczyźnianego) brać studencka zaczęła bardzo wesoło świętować imieniny patronki. Ulice Moskwy zapełniały się rozśpiewanymi studentami, którzy do późnych godzin bawili się wesoło we wszystkich karczmach i piwiarniach. Po rewolucji 1917 roku święto zniesiono, ale w 1995 roku znowu otwarto cerkiew Św. Tatiany, a w auli starego gmachu Uniwersytetu wręczono pamiątkowe premie im. hrabiego Iwana Szwałowa i Michaiła Łomonosowa, którego nazwisko nosi ten najstarszy uniwersytet rosyjski. Obecnie wszyscy studenci w Rosji świętują wesoło dzień swojej patronki-męczennicy, bo czyż nauka nie jest trochę męką?
Legenda o Św.Tatianie Męczennicy>>
Ciekawostki:
*Imię Tatiana, księżniczka rosyjska zawdzięczała, nie tradycji czy czci ku jednej z krewnych, a kuzynowi ojca - Wielkiemu Księciu Konstantynowi Konstantynowiczu, który znalazł to imię w powieści Aleksandra Puszkina "Eugeniusz Oniegin". Jednym z charakterów jest Tanya Larina "Tatyana". Ciekawostką jest, że w tej samej noweli występuje także bohaterka o imieniu Olga Larina - siostra poprzedniej.
* Tania niezmiennie używała francuskich perfum "Jasmin de Corse".
* Tatiana była najwyższa z czterech sióstr, mimo iż młodsza była od jednej z nich - Olgi o 22 miesiące.
* O ile cesarzowa Aleksandra w ogóle wyróżniała swe dzieci, to jej ulubioną córką (specjalne miejsce w sercu Alix zajmował chory na hemofilię ukochany i jedyny syn Aleksiej) była właśnie Tatiana. Caryca podziwiała jej elegancję i wytworność, a także takt i powagę - cechy, pożądane u księżniczki, a których inne siostry nie posiadały lub tak się nimi nie wyróżniały.
Tatiana była najwyższa i najbardziej elegancka ze wszystkich czterech dziewcząt Romanowów. Była bardzo energiczna i zorganizowana. Jeden z urzędników carskich powiedział iż "Można było odczuć, że ona była córką Imperatora." Tatiana także zwykle przewyższała Olgę. Była nawet lepsza w grze na fortepianie mimo iż nie ćwiczyła tak dużo jak Olga.
Tatiana zazwyczaj decydowała za resztę swojego rodzeństwa. Dlatego nazywana była "Paniš Sędziš". Jeżeli coś było potrzebne, reszta dzieci zgadzała się z tym że jeśli "Tatiana poprosi to Papa im pozwoli i im to przyzna".
otma.fan
OTMA (
O
lga,
T
atiana,
M
aria,
A
nastazja)
Tatiana siedzi dostojna i dumna,jak na córkę Imperatora przystało.
Gdy 15 marca 1917 Mikołaj II abdykował, Tatiana utraciła tytuł Wielkiej Księżnej Rosyjskiej. W kolejnych miesiącach rodzina carska znalazła się pod nadzorem czerwonogwardzistów.[...]
Tatiana i jej rodzina zostali pochowani dopiero w 80 lat po zbrodni, ponieważ wcześniej rządzący komuniści efektywnie ukrywali informacje o rodzinie carskiej i jej śmierci - poza tym nie było ani ciał ani szczątek. Uroczysty pogrzeb odbył się 17 lipca 1998 roku w 80. rocznicę tragicznej nocy jekaterynburskiej. W pogrzebie ostatnich Romanowów brało udział wiele znanych osób, m.in. ówczesny prezydent Borys Jelcyn oraz obecni członkowie rodziny Romanowów (tj. potomni książąt rosyjskich, którym udało się uciec z kraju).
www
anowi
Wysłany: Pon 17:41, 05 Sty 2009
Temat postu:
anowi
Wysłany: Pon 17:38, 05 Sty 2009
Temat postu:
Kilka zdjęć......
Caryca z siostra i mężem
Maria
Olga
Olga i Maszka (Maria)
Oliszka,Maszka i Anaszka. (Olga, Maria i Anastazja)
anowi
Wysłany: Pon 17:37, 05 Sty 2009
Temat postu:
Aleksandra
Urodziła się jako Alicja Wiktoria Helena Ludwika Beatrycze Hessen-Darmstadt (niem. Alix Victoria Helena Luise Beatrice Prinzessin von Hessen und bei Rhein). Jej ojcem był Ludwik IV - książę Hesji, matką zaś księżniczka Alicja Koburg - córka królowej Wielkiej Brytanii, Wiktorii Hanowerskiej.
Została ochrzczona w kościele luterańskim 1 lipca 1872. Jej rodzicami chrzestnymi byli: książę Walii, księżna Walii, carewicz Rosji, carewna Rosji, księżniczka Beatrycze oraz księżna Augusta.
W 1878 r., kiedy Alicja miała 6 lat, jej matka zmarła. Wówczas zajęła się nią babka ze strony matki - królowa Wiktoria, której to księżniczka Alix była ulubioną wnuczką. W efekcie przyszła caryca spędziła w Wielkiej Brytanii dziecięce lata. Często bywała w zamku Balmoral w Szkocji, gdzie odbywało się wiele przyjęć oraz w Osborne House, prywatnej rezydencji królowej Wiktorii. Jako mała księżniczka, Alix nazywana była Sunny (z ang. słoneczko).
Aleksandra zawsze siebie obwiniała za śmierć najbliższych. To właśnie sześcioletnia wówczas Alix zaraziła się jako pierwsza na dyfteryt, który później stał się przyczyną śmierci jej matki i siostry. Jako jedna pozostała przy życiu i już do końca życia nie pozbyła się poczucia winy i smutku.
W 1892 r., kiedy księżniczka Alix miała 20 lat, jej ojciec zmarł i tytuł wielkiego księcia Hesji (niem. Großherzog von Hessen und bei Rhein) odziedziczył jego młodszy brat Ernst Ludwig.
Początkowo miała poślubić księcia Clarence, Alberta Wiktora (najstarszego syna księcia Walii), jednak gdy poznała carewicza Rosji Mikołaja Aleksandrowicza postanowiła zostać jego żoną. Poznali się na ślubie siostry Aleksandry, Elli i wielkiego księcia Sergiusza.
Ojciec Mikołaja, Aleksander III był przeciwny temu związkowi. Prawo prawosławne nakazywało, aby carewicz w chwili objęcia rządów był żonaty (chyba że nie był pełnoletni), więc car Aleksander, w obliczu zbliżającej się śmierci (zmarł 1 listopada 1894), zgodził się na ślub syna z Alicją.
Przeszkodą w zawarciu związku małżeńskiego Mikołaja i Aleksandry była niechęć księżniczki do przejścia na prawosławie. Aleksandra jednak ustąpiła i przeszła na prawosławie otrzymując imiona Aleksandra Fiodorowna Romanowa.
Do zaręczyn doszło podczas ślubu Ernesta Ludwika, księcia Hesji, jej starszego brata, z Wiktorią Melitą, w Koburgu, 8 kwietnia 1894 roku.
Księżniczka wyjechała do Anglii, gdzie uczyła się zasad prawosławia oraz języka rosyjskiego. Od narzeczonego otrzymała w prezencie okazały naszyjnik z pereł od Fabergego. Podczas pobytu w Anglii zamieszkali na zamku w Windsorze.
Aleksandra poślubiła Mikołaja 14 listopada 1894 w Kaplicy Prawosławnej w Pałacu Zimowym w Sankt Petersburgu. Ich pięcioro dzieci to:
Wielka księżna Olga Romanowa (ur. 15 listopada 1895 - 17 lipca 1918)
Wielka księżna Tatiana Romanowa (ur. 10 czerwca 1897 - 17 lipca 1918)
Wielka księżna Maria Romanowa (ur. 26 czerwca 1899 - 17 lipca 1918)
Wielka księżna Anastazja Romanowa (ur. 18 czerwca 1901 - 17 lipca 1918)
carewicz Aleksy Mikołajewicz Romanow (ur. 12 sierpnia 1904 - 17 lipca 1918)
Ślub Aleksandry odbył się w tydzień po uroczystościach pogrzebowych jej teścia. Oboje, Alicja i Mikołaj, nie byli przygotowani do sprawowania władzy. Alicja, po informacji o śmierci Aleksandra III, natychmiast przybyła do Rosji, by towarzyszy narzeczonemu.
Uroczystości ślubne zgromadziły osiem tysięcy ludzi. Wielki Książę Konstantyn napisał: panna młoda zdawała się być jeszcze bledsza i delikatniejsza niż zwykle
Podczas ceremonii w Soborze Uspienskim 12 maja 1896 Mikołaj i Aleksandra zostali koronowani na cara i carową Rosji. Maria Koburg, królowa Rumunii tak opisała to wydarzenie: Mam przed oczami bardzo wyraźny obraz Aleksandry w pełnym przepychu stroju, stojącej obok cara w katedrze połyskującej złotem. Jasne światło otacza zgromadzone tu świetne towarzystwo, przybyłe by oddać hołd najmłodszej parze monarszej w Europie. Wszystkie oczy zwrócone są na cesarzową, wybrankę spośród wybranek, namaszczoną olejem świętym i otoczoną takim blaskiem, jaki staje się udziałem niewielu istot ludzkich.
Po zakończeniu ceremonii para cesarska w płaszczach koronacyjnych z brokatu haftowanego w orły wyszła przed świątynie, by pozdrowić tłum. Nowy car oddał trzy pokłony.
Nazajutrz, na polu Chodyńskim, gdzie odbywała się publiczna zabawa, doszło do tragedii. Do tłumu zgromadzonych dotarła informacja, że nie wszyscy będą mogli skorzystać z poczęstunku przygotowanego z okazji koronacji. Wzburzony tłum zaczął się tratować nawzajem. Wziąwszy pod uwagę, iż przybyło tam kilkaset tysięcy osób, niemożliwa byłą natychmiastowa ocena ilości ofiar. Niewłaściwie poinformowana para cesarska wyszła spokojnie na balkon, aby ponownie pozdrowić tłumy. Kiedy jednak Mikołaj dowiedział się o ponad czterech tysiącach ofiar, miał zamiar odwołać wieczorną część uroczystości. Przekonany przez rodzinę i najbliższe otoczenie udał się na bal do ambasadora Francji. Rosjanie mu tego nie zapomnieli i jeszcze wiele lat później to postępowanie przytaczano jako oznakę bezduszności Mikołaja i tej Niemki.
/wiadomości z blogu : republika/
anowi
Wysłany: Pon 17:34, 05 Sty 2009
Temat postu:
26 listopada 1894 Mikołaj II poślubił księżniczkę heską - Alicję, kuzynkę cesarza niemieckiego Wilhelma II Hohenzollerna i wnuczkę królowej Wiktorii. Po przejściu na prawosławie Alicja przybrała imię Aleksandra Fiodorowna.
Mikołaj i caryca Aleksandra Fiodorowna mieli cztery córki Olgę, Tatianę, Marię i Anastazję. Piątym dzieckiem był następca tronu - Aleksy, chory na hemofilię.
Aleksandra Fiodorowna Romanowa
Aleksandra Fiodorowna Romanowa, ros. Aлексaндpa Фëдopoвнa Poманова (ur. 6 czerwca 1872 w Darmstadt, Niemcy, zm. 17 lipca 1918 w Jekaterynburgu, Rosja) - ostatnia cesarzowa Imperium rosyjskiego, żona cara Mikołaja II.
Uznana za jedną z najbardziej interesujących caryc w historii Rosji. Głównie przez fakt, że była ostatnią cesarzową Wschodniego Imperium, ale także poprzez niewyjaśnioną śmierć i związki z Rasputinem.
anowi
Wysłany: Pon 17:33, 05 Sty 2009
Temat postu: Rodzina Romanowów
Mikołaj II
Mikołaj II Aleksandrowicz Romanow (ros. Николай II, Николай Александрович Романов, ur. 6 maja/18 maja 1868 w Petersburgu, zm. 16/17 lipca 1918 w Jekaterynburgu) - ostatni car Rosji, panujący w latach 1894-1917; koronowany w Moskwie 26 maja 1896; używał także tytułu króla Polski, syn Aleksandra III z dynastii Romanowów i jego żony carycy Dagmary Duńskiej, znanej jako Maria Fiodorowna.
W warunkach kryzysu idei monarchii absolutnej (samodzierżawie), narastającego ruchu rewolucyjnego, ruchów niepodległościowych i separatystycznych w Imperium Rosyjskim oraz konfliktów międzynarodowych (wojna rosyjsko-japońska, I wojna światowa) okazał się władcą niezdolnym do utrzymania władzy. Obalony przez rewolucję lutową. W 1918 zamordowany z rodziną przez bolszewików. Przez wielu prawosławnych Rosjan określany z racji swojej pobożności oraz tragicznej śmierci jako Mikołaj Męczennik. Kanonizowany w 1981 przez Rosyjski Kościół Prawosławny poza Granicami Rosji, a w 2000 przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną.
Na jego wykształcenie znaczny wpływ wywarł Konstantin Pobiedonoscew, zwolennik samowładztwa.
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group
Arthur Theme
Regulamin