Schopenhauer

anowi

Kto jest okrutny w stosunku do zwierząt, ten nie może być dobrym człowiekiem.

Bogactwo jest jak woda morska: im więcej pijesz, tym większe masz pragnienie.

Na drzewie milczenia wisi jego owoc - spokój.

Mali ludzie czerpią olbrzymią radość z błędów i gaf popełnianych przez ludzi wielkich.

DAK

Brawo Anowi ostatnia sentencja jest tak na czasie, że mam ochotę wymalować transparent i stanąć z nim przed siedzibą PiSu. Laughing

A co, chyba nie mogliby mi zabronić stać ze słowami tak wielkiego człowieka. Laughing

anowi

Starałam się wybrać tylko takie na czasie Embarassed

Zawsze podobało mi się to stwierdzenie:
Chcąc samoluba skłonić do uczynków mających na celu dobro bliźniego, trzeba weń wmówić, że zmniejszenie cudzych cierpień może być z korzyścią dla niego samego.

Dak wyobrażam sobie Ciebie z tym transparentem Twisted Evil

Może lepiej od razu pójść na Wiejską?

DAK

Dobrze, że ten watek filozoficzny zaczęłaś od Schopenhauera Wink

Bo to również wiąże się z naszymi tu pogaduchami. Otóż na forach często identyfikuję stosowanie technik Erystyki Schpenhauera i wówczas przestaję mieć ochotę na jakąkolwiek dyskusję.

Schopenhauer na początku ERYSTYKI pisze:
"Dialektyka erystyczna - to sztuka dyskutowania w taki sposób, aby zachować pozory racji, a więc per fas et nefas."

Oczywiście pamiętam, że gdy byłam młodsza (dokładniej dużo dużo młodsza), to takie treningi erystyczne były przedmiotem zabawy, ale każdy z rozmówców zdawał sobie z tego sprawę, że to gra.

Tę sztukę muszą posiąść politycy, bo to ich chleb. Wink

Ale gdy dobrowolnie prowadzę rozmowy z przyjaciółmi, ale także w pracy, to wolałabym, by rozmówca nie stosował na mnie tych technik, bo nie prowadzi to do dobrych rozwiązań i konsensusu. Prowadzi jednak do demagogii - kto kogo zagada.

Oczywiście Erystykę Schopenhauera i opisane tam techniki przypominam sobie wielokrotnie i bardzo często, bo dobrze ją znać, by nie być bezbronnym w starciu z takim zawodnikiem. Ja z reguły odwracam się na pięcie, bo szkoda czasu i nerwów.
A swego czasu, gdy Dęby szumiały, a ja forumowiczką wśród Dębów byłam, to "Erystyka" Schopenhauera leżała stale pod ręką, by liściom dębowym powiedzieć, którą to technikę właśnie zastosowali Smile

anowi

Schopenhauer zakłada, że człowiek jest z natury próżny i zły. Wydaje mi się, że nie zawsze tak jest. Często ludzie myślą, ze dana rzecz jest prawdą i nie dopuszczają do siebie innej myśli. Mają komórki zamknięte na to, by spojrzeć na problem z innej perspektywy.

Ludzie gadają, zanim pomyślą; jeżeli zaś potem widzą, że twierdzenie ich było błędne i że nie mają racji, to pragną jednak, aby się chociaż wydawało, jak gdyby było na odwrót.

Z tym się zgodzę. Jest takie powiedzenie: odwrócić kota ogonem. Ludzie chyba boją się nie mieć racji albo boją się przyznać do tego , że popełnili błąd. Zawsze starają się mieć ostatnie słowo.

DAK

Każdy z nas pamięta takie chwile. Wink

A jeśli ktoś twierdzi, że nie, to znaczy, że nie nauczył się w ogóle przyznawać racji innym i przyznaje ją z automatu - dla świętego spokoju, bo coś dzięki temu zyska.
Jest całkowicie normalną rzeczą, że z własnymi racjami trudno nam się pogodzić, że są błędne. I im bardziej jesteśmy do tej swojej racji przywiązani, a potem jednak przyznamy innym rację, tym wartościowsze jest takie przyznanie.

I tylko kretyni w takich sytuacjach wyszydzają rozmówcę, obnoszą się ze zwycięstwem. Tacy z reguły nie potrafią przyznawać innym racji i stosują odkręcanie kota ogonem.

anowi

... w dyskusji zazwyczaj walczymy nie tyle o prawdę, ile o słuszność naszego twierdzenia, jak gdyby pro ara et focis(w obronie ojczyzny i domu), postępując per fas et nefas, a jak wykazaliśmy, niełatwo jest postępować inaczej. Toteż zazwyczaj każdy chce postawić na swoim, nawet jeżeli w tej chwili własne twierdzenie jemu samemu wydaje się niesłuszne lub wątpliwe. Potrzebnych do tego środków dostarcza każdemu w pewnym stopniu jego własna chytrość i złe skłonności; uczy tego codzienne doświadczenie.

A co myślicie o tym stwierdzeniu?

Właśnie zaczęłam się zastanawiać, czy wymagając czegoś od dzieci, wywierając na Nich presję, np w sprawie nauki kieruję się własnymi doświadczeniami czy tez złymi skłonnościami

Twisted Evil

DAK

Dlatego właśnie wyłożone przez Schopenhauera zasady ERYSTYKI jako sztuki prowadzenia sporów dotyczą DIALEKTYKI.
We wstępie Schopenhauer wyjaśnia:
"Obiektywna prawda jakiegoś twierdzenia, a przekonanie o jego słuszności dyskutantów i słuchaczy, to są bardzo różne rzeczy (Dialektyka zajmuje się właśnie ta drugą sprawą).
Z czego to pochodzi? Z tego, że człowiek jest zły z natury. Gdyby tak nie było, gdybyśmy byli z gruntu uczciwi, to byśmy się w każdym sporze starali tylko o to, aby dojść do prawdy ...."

Innymi słowy, powiedzielibyśmy dzisiaj - w tym dziele są opisane sposoby jak innego zrobić w konia za pomocą szermierki słownej.

I właśnie dlatego, gdy zidentyfikuję, że ktoś próbuje w trakcie słownych kontaktów ze mną stosować erystyczne sztuczki, to jest to swoisty papierek lakmusowy na jego uczciwość.
Z nieuczciwymi ludźmi nie wdaję się w szermierkę, bo sama musiałabym zastosować jego metody walki. Po pierwsze trudno się zniżyć do takich metod, a po drugie pokonałby mnie swoim doświadczeniem.

Na szczęście twierdzenie o złej naturze () ludzi nie jest prawdą, dopóki nie dodamy w miejsce, gdzie postawiłam nawias wyrazu "niektórych". To właśnie ci "niektórzy" stosują namiętnie techniki zidentyfikowane i opisane przez Schopenhauera w ERYSTYCE.
Uczciwemu potrzebna jest ich znajomość na takiej samej zasadzie jak w piosence Wojciecha Młynarskiego -
"W dworze zaś dźwięczy morał,
morał ten niesie wiatr:
Że kto człekiem złym, człekiem złym,
jeden nóż mu wystarczy, a
Uczciwemu potrzebne dwa, potrzebne DWA"

Ps. Wywierając presją na dzieciach nie stosujesz więc technik erystycznych, a jeśli już nawet doszukasz się jakiegoś podobieństwa Wink

, to nie w tym opisywanym przez Schopenhauera znaczeniu, bo wówczas nie chodzi ci o zasadę "per fas et nefas". Wink

Ale jednak nie radziłabym w kontaktach z naszymi pociechami stosować takich technik - "Ja w twoim wieku, to ....", by pociecha nie okazała się naturalnie sprytniejsza od nas i nie wyciągnęła nam z zakamarków szuflady dowodów w przedmiotowej sprawie Wink

.

anowi

Nigdy moim dzieciom nie mówię : ja w twoim wieku....
Moje dzieci są mądrzejsze ode mnie i mają większe możliwości rozwoju. (ja Krzysztonia czytałam w wieku 19 lat, oni mając 15)
Nie wstydzę się Im powiedzieć, że czegoś nie potrafię , nie umiem. Może dlatego tak często mi pomagają, ponieważ potrafię się przyznać do mojej niewiedzy. Uważam , że człowiek całe życie się uczy.. .

Dak, wiem, że przykład jaki podałam poprzednio jest niezbyt trafny Embarassed

Czasem piszę coś pod wpływem chwili, emocji,...

DAK

Ty się tu nie rumień, a jeśli już to z dumy się rozpieraj.
I tak dalej trzymaj Ok!

anowi

Błąd jest przywilejem filozofów, tylko głupcy nie mylą się nigdy.

— Sokrates

Każde twierdzenie filozofa daje się zbić z taką samą łatwością, z jaką można go dowieść, nie wykluczając powyższego twierdzenia.

— Pitagoras

Nie wiem czemu, ale właśnie to przyszło mi do głowy w związku z szermierką słowną

Wracając do Schopenhauera...
Wydaje mi się, że dyskutując nie wnikamy nigdy do wnętrza i istoty sprawy, co oznacza , że niemożliwe jest jakiekolwiek ustępstwo. Ale gdy tylko zauważymy, że sami na tym możemy skorzystać , że czegoś się uczymy dowiadujemy się o sobie , o tym, że także coś znaczymy w otaczającej nas rzeczywistości. Każdy człowiek ma wolę, która nim kieruje. (według filozofii indyjskiej świat powstał właśnie dzięki woli poznawania).
. „Wola jako rzecz sama w sobie jest różna od zjawiskowego uprzedmiotowienia i zupełnie wolna od wszelkich form tegoż. Jest wolna od wszelkiej wielości, a chociaż jej zjawiska w czasie i przestrzeni są nieprzeliczone, ona sama jest jedna jako to, co leży poza czasem i przestrzenią".
Gdzieś czytałam, ze Schopenhauer opierał swe twierdzenia na indyjskim bycie rzeczywistym, a także na kosmosie jako energii .
Świat ciągle się zmienia. (Stąd już niedaleko do koncepcji karmy i karmana.) Nie ma stałych zjawisk , są tylko ciągłe zmiany.
W stworzonej przez siebie koncepcji świata i życia sięgał do buddyzmu, a także do dżinizmu.
(Schopenhauer poszukiwał wyjścia z opresji życia, mówił o wpisanym w świat cierpieniu, o jego przezwyciężaniu poprzez współczucie, kontemplację, sztukę, mówił o wyzwoleniu i wręcz — o nirwanie.)

Buddyzm , jako religia kieruje się czterema prawdami:

1. Cała egzystencja jest dukkha. To słowo bywa tłumaczone jako „cierpienie”, „udręka”, „ból” lub „niezaspokojenie”.
2. Przyczyną dukkhi jest żądza.
3. Dukkha wygasa, gdy wygasa żądza.
4. Istnieje ścieżka wyprowadzająca z dukkhi. (właściwe widzenie rzeczy, właściwe emocje, właściwe działania, właściwa mowa, właściwe źródła zarabiania, właściwy wysiłek, właściwa uważność oraz właściwa medytacja.)

Ale namieszałam
Embarassed

DAK

Zgłębienie myśli filozoficznej jest moim zdaniem wtedy uczciwe i sensowne, gdy jednak nie podlega teleologicznym uzasadnieniom swoich własnych postaw.
Tylko prawdziwi myśliciele potrafią wznieść się ponad własne doznania i myśli nie służą im do uzasadnienia swoich własnych postaw. Zaiste prowadząc codzienne życie narażone na tyle raf, a więc siłą rzeczy poszukiwania potem w sobie uzasadnienia takich lub innych czynów, przeciętny śmiertelnik nie jest w stanie tego dokonać.
Może dlatego jest to możliwe tylko wśród mnichów?

Gorzej, gdy taki przeciętniak chwyci się za poszukiwanie uzasadnienia swego bytu w filozofiach. Skutki tego są opłakane *) .

*) Pewien bliski mi kiedyś człowiek na pytanie dlaczego swemu dziecku zrobił krzywdę, odpowiedział, że ......... on wie, że zrobił źle, ale ten błąd wynagrodzi w ....... następnym wcieleniu. Przestraszony

anowi

Bardzo sobie cenię buddyzm jako religię.
„ucz się czynić dobro, zaprzestań czynić zło, oczyść swe serce”.

Uczy ona a może raczej uświadamia ulotność każdej chwili.
Kiedyś już gdzieś pisałam, że kieruję się tym, aby postępować w taki sposób, by następnego ranka po przebudzeniu móc sobie "spojrzeć w oczy" i powiedzieć : jest ok! Nie zawsze mi to wychodzi, ale co by się stało, gdybym następnego ranka się nie obudziła...

(Chyba zbytnio wzięłam sobie do serca Tybetańska Księgę Umarłych)

DAK

Wiesz, nie wiem czy jest religia, która, gdy się jej jądra dotyka nie mówi tego samego - czyń dobro, bądź uczciwy.

To ludzie przez swą zachłanność, egoizm potrafią każdą religię sprowadzić do narzędzia rządu dusz, uzasadnienia swoich niegodziwości i usprawiedliwienia podłości.

I nie ma moim zdaniem tu wyjątków - każda religia może stać się tylko narzędziem. I w tym jest największy paradoks.

anowi

Jak czytałam życiorys Mussoliniego, to wręcz nie mogłam uwierzyć w to co On wyprawiał. Podporządkował sobie całkowicie "kościół"(występował m.in. przeciwko liberalizmowi, demokracji, racjonalizmowi, socjalizmowi i komunizmowi). Nietrudno dostrzec w tym całkowitą zgodność z doktryną kościelną, której bliskie były wszystkie te cele. Mussolini z przekonania był ateistą ale dostrzegł możliwość i korzyści współpracy z Kościołem. Dzięki zręcznym posunięciom zyskał uznanie. Pius twierdził, że: "Mussolini został nam zesłany przez Boską Opatrzność" , a dziekan Świętego Kolegium, kardynał Vannutellimówił, że "został wybrany jako ten, który ocali naród i przywróci mu pomyślność", "dzięki swym wybitnym uzdolnieniom do sprawowania rządów, jasnemu rozumowi i niespożytej energii przeznaczony jest do tego, aby stać się najgłówniejszym przywódcom w dziele powszechnego ratowania ojczyzny."
Straszne, prawda?
Układ w Locarno, bezzwrotna pożyczka dla Watykanu, nietykalność Papieża.... Krzyże na czołgach.....Papież uznaje agresję na Abisynię za wojnę sprawiedliwą!
"Misją Włoch jest zaniesienie w głąb Czarnego Lądu kultury chrześcijańskiej i cywilizacji zachodniej, aby przez to dopomóc narodowi abisyńskiemu w dojściu do obyczajności i dobrobytu".

I to wszystko w imię religii , która nas uczy kochać bliźniego....

DAK

	Forum www.anowi.fora.pl Strona Główna -> Wątek filozoficzny	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1