Muzeum IV RP

Gość

Muzeum IV RP

Posłuchajcie opowieści,
nowy temat w niej się mieści,
bowiem wszyscy, duzi, mali,
do Krakowa zaczną walić,
nie odwiedzać tłumnie razem,
Sukiennice ani Wawel,
ni Muzeum Czartoryskich,
ale klęskę kaczek niskich,
co w zero inwestowali,
by IV-tą RP zawalił.

Tutaj będą więc kamasze
na portrecie Dorna nasze
oraz wanna Wassermana
do prądu popodłączana,
kto odważny, ten spróbuje,
czy w tej wannie bąbelkuje.
Jak relikwia gwóźdź do trumny,
ozdobi gabinet główny,
w którym małe dwie woskowe
spoczną kaczki nielotowe.

Ktoś im lotki podciął może?
Skucha! To koń zeżarł owies!
Z tego owsa się wynurza
pierwsza seksi dama duża,
albo raczej dość obszerna
i na kasę niepazerna!
Jeszce pierwszy kuń potrzebny ,
na dwa metry szczerzy zęby
i w mundurki nam obleka
dziatki nasze... Czas jak rzeka
dalej nam do przodu płynie...
Czas się kręci, wszystko minie...

Niezupełnie, bo sarkofag
mówi o niejednych zwłokach,
także ludzi, których nigdy
nie ustrzelił pocisk Blidy,
ale których nie uśmiercił
doktor G. pomimo chęci...
Jeszcze się walają teczki,
rozgniecione laptopeczki,
jakieś śrubki, rekwizyty,
jak niszczarki oraz kwity...

A z głośników płynie błoga,
sercu bliska, sercu droga,
wielce miła nam melodia,
która wzbudza drżenie w spodniach:
"Jeszcze Wolska nie zginęła",
wykonanie - kacze dzieło!
Śpieszyć! Śpieszyć się dorośli!
Pierwszy miesiąc - wyście gośćmi,
ale młodzież w błogostanie
tym na wieki nam zostanie...
Rolling Eyes

Zosia

Prawda to nie byle jaka,
ale dorzucić trzeba szafę Lesiaka.
Ta skrzypi, śmierdzi naftaliną
i straszy wszystkich głupią miną.
Pozamykać ją trzeba na klucze.
I PiS - Kaczki nauczę - te malizny,
że za nimi nigdy nie zginie
i nigdy się nie rozmyje
smród Lesiakowej stęchlizny.

pacyfek

Tracę chęć do pisania czegokolwiek. Podejrzewam, że z tym skończę. Krótko na zakończenie.

Inteligencji porcja w jaju była,
porcja tylko jedna, winien tu zły duch
jakoś się tak złośliwie rozdzieliła,
że półinteligentów wyszło nam dwóch.

Piwo

Zosia

Zła chwila nas dopada
i wszystko w nas niedomaga.
Już słów brakuje, żeby to zrozumieć,
w jakiej rzeczywistości żyjemy,
i kiedy na lepsze się ona odmieni,
kiedy stanie się oczywista, bez złośliwości,
bez świergotu o wspaniałości
niedoścignionej i mylonej z Rajem.
Tak ogłupiany jest w kraju lud.
Mamy półinteligentów aż dwóch
i mamy tych, co stał się im w sejmie cud.

	Forum www.anowi.fora.pl Strona Główna -> Wiersze	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1